Suriye’de Türkiye masa dışı kaldı

Erdoğan Moskova ziyaretinde ünlü Rus yazar Tolstoy\'un \'Hayatta en önemli uğraş, iyiliktir.\' Tolstoy, başka bir hikayesinde de art niyetle yakılan ateşin o evle birlikte tüm köyü de yok edebileceğini söyledi. Söyledi söylemesine ama art niyetle ateşi kendisi yakmıştı. Suriye konusunda Putin’i ikna etmek için bin bir talka attıysa da başarılı olamamıştı ve bir dirsek darbesiyle oyun dışı kalmıştı…..

Türk Başbakanı Davutoğlu’nun sınırda 3 yeni kent projesinin hedefi ne sizce?

Amaç Suriyeden gelen göçmenleri korumak da değil elbette. Kısaca bu proje bir imar sorunu değil, demografik yapıyı değiştirme amaçlı olduğunu Kürtler bilmeyecek kadar saf değil elbette. Sizcede bu projede bir iyi niyet sözkonusu mu ?.

Kürt bölgesinin demografik yapısını değiştirmek için toplumsal mühendislik çabasını başta Kürtler kabul edemez. Çünkü bu, Türkiye’nin dengeleri değiştirme çabasıdır.

Türkiye’ PYD’yi de ‘terörist’ örgüt demesi, yarının Suriye’sin de neler olabileceğinin ön görülmemesi demektir ki buda Suriye ve Kürt politikasında çuvallamanın resmi olacaktır.

Çünkü Suriye’nin geleceğinin yapılandırılmasında Kürtler masada olacaklardır. Türkiye’nin de o gerçeği şimdiden görmesi gerekmez mi diyeceğim ama nafile. Hala şehit gerillaların cenazelerini araçlarının arkasına takıp çekme ile meşguller. İlhak ettiğiniz Kürtleri ötekileştirdiğiniz gibi, bu sınırlar içinde kalmayan Kürtleri de ötekileştirirseniz bu içeride olduğu gibi dışarda da kronik bir 21 yüzyıl tiyatrosu olup size dünya aleme rezil etmekle kalmıyor, size öylesine bir hastalığa bulaştırır ki ömür billah kendinizi kurtaramazsınız. Bu nedenle Suriye ve Irak politikası Türklerin iç meseleleriyle aynı bağlantılı sorunlardır. Kobanê’de yaşananlara sevindiler, peki yarın Kobanê’de yaşayanlar Suriye federasyonunun bir parçası olursa ne yapacaksınız? Onların topraklarından geçmeden veya onlardan izin almadan nasıl ulaşacaksınız Federasyonun başkentine? Artık neresi başkent olacaksa…

Dengeler Rusya lehine değişiyor ve kontrol daha çok Rusya’da… Enerji ilişkilerinde Rusya şu an nasıl olsa parasını aldığı için sorun görmüyor. Ama ilişkiler gerilirse Orta Avrupa ülkelerine karşı enerjiyi koz olarak kullandığı gibi Türkiye’ye karşı da kullanabilir. Bunlar Türkiye’yi şimdiden elini kollunu bağlamış durumda. En yakın müttefikleri olan DAİŞ, El Nusra ve diğerlerinin Rusya tarafından yok edilişlerini bağrı yanık şekilde izlemeyle yetinecektir. Denge her geçen gün sürekli Rusya lehine kayıyor olması, Kürtlerin lehine ve Türklerin alehine gelişmeler olarak görülüyor.

Erdoğan’ın Moskova ziyareti öncesi Putin’i ikna etme umudu var gibi görünüyordu.

Bu sadece Erdoğan’ın gönlündeki bir arzu, bir istekti. Rusya’yı ikna edebileceğini düşünmek; Erdoğan’ın Arap dünyasına Lider sevdasıyla eş değer umut ve istekti, ama velakin her iyi düşün arkasında Erdoğan kabus görmekte ve kan ter içinde kalmaktadır.

Rusya herhalde Suriye politikasını Erdoğan’a danışarak belirleyecek ya da değiştirecek değil. Nitekim Erdoğan’ın Moskova ziyaretinden 3 gün sonra Putin’in BM’deki açıklamaları hem de Suriye’deki bombalamalar, durumun Erdoğan’ın sandığı ya da basına aktardığı gibi olmadığını ortaya koydu. İsrail, 2008’de Ehud Olmert’in Ankara ziyaretinden sonra gitti Gazze’yi bombaladı. Erdoğan sanki sırtından bıçaklanmış gibi “Bize saldırıdan hiç bahsetmedi” demişti. Sonra gitti Davos’ta İsrail’e ‘one minute’ dedi. Aynı şeyi Esad’a da yaptı. Şimdi Erdoğan, gitti Moskova’yı ziyaret etti. Görüşmeden 3 gün sonra Putin Suriye’de IŞİD’ı ve Erdoğan’ın dostlarını bombalamaya başladı. Niçin acaba İsrail’e dediği gibi Rusya’ya, Putin’e de ‘one minute’ diyemiyor.

Erdoğan’ın Rusya’nın kendi düşüncesine yakınlaşmasını beklemesi hayalperestliğin dışında bir şey değil. Bazı Türk büyükleri, Türkiye’nin kara harekâtı yapma ihtimalinin Rusya’nın sahaya inmesinde etkisi olmuştur diye böbürleniyorlar. Rusya, Türkiye’nin böyle bir şeye cesaret edebileceğini sizce düşünmüş müdür? Bence sadece gülmüştür. Çünkü, Erdoğan’ın böyle bir şeye cesaret etmesinin mümkün olmadığını biliyor. Siyasi taraf olmakla savaşan taraf olmak başka şeylerdir. Türkiye’nin böyle bir girişimde bulunması sadece Erdoğan’ın dinlenirken gördüğü hayal.

Erdoğan bölge gerçekliğinin tamamen dışında biri. MİT’ten duymak istediklerini duyuyor sadece. MİT’in çeşitli olaylarda çok önemli istihbarat hataları yaptığı, Erdoğan’a şirin görünmek için onun duymak istediklerini söylediğini defalarca gördük. MIT’in kendi dost örgütlere silah sağlamanın dışında Suriye realitesi hakkında MİT’ten sağlıklı istihbarat ve bilgi olduğu konusunda kimse emin değil ve verilerde bunu zaten ortaya koyuyor.

Bu İktidar değişmedikçe dış politikada değişiklik olmaz. Kürt sorunun da bir değişiklik olmaz. Erdoğan’ın bütün danışmanları hata yapıldığını görmelerine rağmen, hata yapıldığını söyleme cesaretini gösteremiyorlar. Bütün mesele bu…

Erdoğan dış politika değişikliğini kendisinin de altındaki zeminin kayması olarak görüyor. Öyle bir monolitik yapı ile özdeşleşti ki her düşüncesi kendisiyle özdeş hale geldi. İç politikada olduğu gibi dış politika da bu hale geldi. Değişikliği kendi zemininin kayması olarak görüyor ve çok büyük bir heyecan ve tutkuyla yanlışlarına sarılarak yanlışa devam ediyor.

Erdoğan, giderek daha fazla yalnızlaşacak. Kendisini stratejik ortak olarak gördüğü ABD ile görüş farklılıkları daha da artacak, daha da keskinleşecek.

Aslında Amerika Türkiye’yi stratejik ortak mı yoksa çok önemli bir stratejik müttefik olarak mı görüyor, buna bakmak lazım. Rusya-İran-Irak-Suriye ittifakı Türkiyenin benim sınırımdır dediği doğu ve güneyini kuşatmış bir ittifak olmakta. Giderek yeni bir soğuk savaşa sahne olması muhtemel bir bölgede böyle bir ittifakla bu soğuk savaşın ülkesi haline geliyor. NATO ittifakı içinde de yalnızlaşmış bir duruma doğru hızla koşmakta…..